စလေ ငနော့

ဆူးေလဘုရားလမ္းေပၚက •••••••••••••••••••••••••• လူရိုင္းႏွစ္ေယာက္ •••••••••••••••••••••• ဂ်က္ကြမ္းျခံကုန္း (တစ္) အကြၽန္ုပ္တို႔ မွီတင္းေနထိုင္ၾကရာ ေဟာသည့္ မဟာပထဝီေျမလႊာ အထုႀကီးေပၚ၌ အရိုင္းအယဥ္ဟူသည္မွာ အဘယ္သို႔ေသာ အရာမ်ားေပနည္း။ ရိုင္းမႈ၊ ယဥ္မႈအစုစုတို႔ကို မည္သို႔ေသာ ႏႈန္းစံစည္းကမ္းကလနားမ်ားေပၚ၌ အေျခခံကာ ခြဲျခားသတ္မွတ္ၾကေလသနည္း။ မည္သို႔ ျပဳမူေျပာဆိုဆက္ဆံေသာသူက လူရိုင္းျဖစ္၍ မည္သို႔ျပဳမူေျပာဆိုဆက္ဆံေသာ သူက လူယဥ္ျဖစ္ေခ်သနည္း။ ေနရာေဒသ ကာလအေလ်ာက္ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ လူတစ္ေယာက္၊ လူတစ္မ်ိဳးႏွင့္ လူတစ္မ်ိဳး၊ ေက်း႐ြာဇနပုဒ္တိုင္းျပည္နိုင္ငံ သူ႕စံႏွင့္ သူ၊ သူ႕ေပတံႏွင့္သူ မူအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾကမည္မွာ ဧကန္မုခ် မလြဲမေသြပင္။ အနို႔တစ္မူ ျဖစ္လင့္ကစားေပေပါ့။ အၾကမ္းအားျဖင့္ေသာ္ကား သားစိမ္းငါးစိမ္းေတြကို စား၊ သစ္႐ြက္သစ္ခက္တို႔ကို ဝတ္ဆင္၊ ဂူမ်ားလိုဏ္မ်ားထဲ၌ ေနထိုင္၊ စာေပမရွိ၊ စကားမရွိ၊ ဘုရားမရွိ၊ တရားမရွိ ထိုထိုေသာ ငတိတို႔ ငတိမတို႔ကို ကြၽန္ုပ္တို႔က လူရိုင္းဟုသတ္မွတ္ကာ မိမိတို႔ကိုယ္ မိမိတို႔မူ လူယဥ္ေက်းမ်ားအျဖစ္ ခံယူၾကကုန္၏။ ထား။ ဤေနရာ၌ စကားမစပ္ဟု ဆိုသလို ၾကားဖူးနားဝရွိခဲ့သည့္ လူရိုင္း၊ လူယဥ္ အျငင္းပြားမႈကေလးတစ္ခုကို ...

အကြံတူသော ထိုသူလေးယောက် ••••••••••••••••••••••••••••••••••••• ဖိုးကျော့ နေမွန်းတိမ်းစတွင် ချောင်းကမ်းနားရှိ သပေါ့ဇာချုံတောမှ ဘုတ် များ အီသံကို ကြားရသည်။ ဘုတ်ငှက်အီသံ၏ သငေ်္ကတမှာ ဒီရေကျ တော့မည်ဟူသော သတိပေးသံဖြစ်၏။ ချောင်းကမ်းနားနေသော ဘုတ် သည် ဒီရေတက်ခါနီးတစ်ကြိမ်၊ ဒီရေကျခါနီးတစ်ကြိမ် သတိပေး အော်မြည်တတ်ကြသည်။ “ဘုတ်အီသံတော့ ကြားပြီဟေ့၊ တို့ ချောင်းထဲ ဆင်းကြမှကွ” ဟု ထော်ကြီးက သူ့ညီထော်လေးကို ပြောလိုက်၏။ အိမ်ရှေ့ကွက်လပ်တွင် ကျောခင်းလဲလျောင်းပြီး ထမင်းလုံးစီနေသော ထော်လေးက တော်ကြီးစကားအဆုံးတွင် ဆတ်ခနဲ ထလာသည်။ သူတို့ ညီအစ်ကိုမှာ မုဆိုးကြီးဦးဘာဟိုး၏ သားများပီပီ ရေမုဆိုး ကုန်းမုဆိုး အလုပ်များကို ဝါသနာ အလွန်ကြီးကြသည်။ ယခု သူတို့ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်သည် “ပြားမျောက်”ခေါ် လတာပြင် ဘေး ချောင်းကမ်းစပ်မှာ မျောက်တစ်ကောင်ကောင်ကို သွားဖမ်းရန် တိုင်ပင်ပြီးသားဖြစ်ကြသည်။ ပြားမျောက်ကို သွားဖမ်းကြရခြင်းအကြောင်း အရင်းမှာ ဆေးဆရာတစ်ဦးက ချောင်းဆိုးသွေးပါ ရောဂါဖြစ်နေသော လူမမာတစ်ဦးအား မျောက်သွေးနှင့် ဆေးတိုက်လို၍ ဖြစ်သည်။ မျောက် သွေးရရန်အတွက် သူတို့ညီအစ်ကိုက မျောက်တစ်ကောင်ကို အရှင်ဖမ်းရမည်။ ဖမ်းပြီးသားမျောက်ကို ခြေလက်ကြ...

အမေများ ••••••••••••• သုမောင် ကျွန်တော့်တွင် လူသိရှင်ကြား တရားဝင်အမေသုံးဦး ရှိပါသည်။ ၁။ ကျွန်တော်၏အမေ ဒေါ်ခင်ညို ၂။ ကျွန်တော်၏ ယောက္ခမ ဒေါ်မြသိန်း ၃။ ကျွန်တော့်အဖေ၏ ဒုတိယဇနီး ဒေါ်မြတ်မွန် တို့ဖြစ်ပါသည်။ ဤစာစုနှင့် ပတ်သက်၍ကား အမေ နံပါတ်(၁)နှင့် (၂)တို့ကိုသာ ယိုးမယ်ဖွဲ့ ရေးပါမည်။ အကြောင်း မှာ အသက်အရွယ်ကြီးရင့်ကြပြီဖြစ်သော အမေကြီးများနှင့် သက်ဆိုင်သည့်ကိစ္စကို ဦးတည်ရေးမည်ဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်ပါ သည်။ အမေလေး ဒေါ်မြတ်မွန်ကား ကျွန်တော်ရေးမည့် အကြောင်းအရာနှင့် လွန်စွာ မပတ်သက်သေး (တစ်နည်း) ငယ် ဂုဏ်မစင်သေးသောကြောင့် ချန်လှပ်ထားရပါမည်။ နောင် အလျဉ်းသင့်ပါက အမေလေး ဒေါ်မြတ်မွန်အကြောင်း ရေးပါ မည်။ ဆိုခဲ့သလို ကျွန်တော်၏ အမေရင်းဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်ညို နှင့် ကျွန်တော့်ဇနီးသည်၏ အမေရင်းဖြစ်သူ ဒေါ်မြသိန်းတို့ နှစ်ဦးသည် ကျွန်တော်၏ လူသိရှင်ကြားအမေများ ဖြစ်သလို ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်၌လည်း မိခင်များ၌ ပို၍ သံယောဇဉ်တွယ် တတ်သော သဘာဝရှိခဲ့လေရာ ယင်းအမေနှစ်ဦးနှင့် ကျွန်တော် သည် အနေအထိုင် အပြောအဆို အဆက်အဆံ၌ လွန်စွာရင်းနှီးခဲ့ပါ သည်။ ယင်းကဲ့သို့ ကျွန်တော့်ဘက်က ဂရုစိုက် အရေးပေးရာ ရောက်လွန်းသဖြင့်လည်း ထိုအမေများသည် ကျွန်တော့်အပေါ...

၀တၳုတိုဆိုတာ •••••••••••••••••••••• အောင်သင်း စာပေရေးရာ ဆောင်းပါးများ စာအုပ်ကျောဖုံးတွင် ကျွန်တော်၏ မဟာ၀ိဇ္ဇာဘွဲ့ယူ စာတမ်းဖြစ်သော ၁၉၇၁ ခု မဂ္ဂဇင်း၀တၳုတို တချို့ လေ့လာချက်စာတမ်း ကို 'အမေ့အိမ်စာစဉ်' မှ ထုတ်ေ၀မည်ဟု ကြော်ငြာခဲ့ပါ သည်။ သို့သော် မထုတ်ဖြစ်ခဲ့ပါ။ အချို့သော စာဖတ်ပရိတ်သတ်က 'အမေ့အိမ်' သို့လည်းကောင်း၊ ကျွန်တော့် ထံသို့လည်းကောင်း၊ စာရေးမေးမြန်းစုံစမ်းခြင်း၊ ပြုကြပါသည်။ ယခု ထက်တိုင် အချို့က ကြော်ငြာ ကို တွေ့ရသဖြင့် ထုတ်ေ၀ပြီးဟု ထင်သောကြောင့် စုံစမ်းမေးမြန်းနေသည်ကို မကြာခဏ တွေ့ရပါသည်။ မော်လမြိုင်ကောလိပ်၊ စစ်တက္ကသိုလ် စသည်တို့တွင် သွားရောက် အမှုထမ်းနေခဲ့ရသောကြောင့် ကျွန် တော့်မှာ မဟာ၀ိဇ္ဇာနောက်ဆုံးနှစ် အတန်းများကို ၁၉၇၀ ကျော်မှ တက်ခွင့်ရခဲ့ပါသည်။ ထို့ကြောင့် ကျမ်း ကိုလည်း ၁၉၇၆ ခု၊ ဇူလိုင်လ ဒုတိယပတ်ထဲရောက်မှ တင်သွင်းနိုင်ခဲ့ပါသည်။ စာကူးစက်လှည့်ထားသော ကျွန်တော်၏ လက်ခံကျမ်းစာမူမှာ ကျွန်တော့်လက်ထဲတွင် အလွန်ရှိခဲလှပါ သည်။ စာပေဝါသနာအိုး တပည့်များလက်တွင်သာ လှည့်ပတ်နေလေ့ရှိပါသည်။ မည်မျှထိအောင် ကိုင်ကြ၊ တွယ်ကြ လေသည် မသိ တပည့်တစ်ယောက်က အဖုံးအသစ်ပြင်ချုပ်ပြီး ကိုင်ရသည်အထိပင် ဖြစ်...

လက်နဲ့ရေးတဲ့စာ •••••••••••••••••••• မင်းလူ စာရေးဆရာတွေ စာကို ဘယ်လိုရေးသလဲဟု မေးလျှင် “လက်နဲ့ရေးတာပေါ့”ဟုဖြေတာ အမှန်ဆုံးဖြစ်လိမ့်မည် ထင်၏။ ကျွန်တော်တို့သည် “စာ”ရယ်လို့ စတင်ပေါ်ပေါက်ခဲ့တဲ့အချိန်ကစပြီး လက်နှင့်သာရေးခဲ့ကြသည်။ အစပိုင်းမှာတော့မြေပြင်ပေါ်မှာ တုတ်နှင့်ခြစ်ပြီးရေးမည်။ ကျောက်နံရံပေါ် ခဲလုံးနှင့်ခြစ်ပြီးရေးမည်။ နောက်တော့ မြေနီ၊ မြေဝါတွေကို အရည်ဖျော်ပြီး လက်နှင့်တို့ရေးမည်။ တုတ်နှင့်တို့ရေးမည်။ အဖျားပိုင်းဖွာနေသော တုတ်က ပိုရေးလို့ကောင်းကြောင်း သိလာရာကတစ်ဆင့် စုတ်တံ ပေါ်လာမည်။ ကြာကြာခံစေလိုသော စာများကို ကျောက်သားပေါ် ထွင်းကြရာမှ ကျောက်စာဖြစ်လာမည်။ သစ်ရွက်တွေပေါ်မှာ စူးနှင့်ခြစ်ပြီး စာရေးရာက ပေရွက်ပေါ်မှာကညစ်နှင့်ရေးသော အလေ့အထ ပေါ်လာသည်။ တချို့က ကန့်ကူဆန်ဖြင့် ပျဉ်ပြားအမည်းပေါ်မှာ ရေးကြသည်။ ကျောက်သင်ပုန်းပေါ်မှာ ကျောက်တံနှင့် ရေးကြသည်။ တရုတ်တို့က စက္ကူကိုစတင်တီထွင်ပြီး စုတ်တံဖြင့် စာရေးကြသည်။ ပိုးစပေါ်မှာလည်း ရေးကြသည်။ အနောက်နိုင်ငံတွေမှာတော့ ငှက်တောင်ကို မင်ဆွတ်ပြီးရေးသည်။ နောက်တော့ ကလောင်တံပေါ်လာသည်။ ကလောင်တံက မင်ကို တို့တို့ပြီးရေးရသောကြောင့် အလုပ်မတွင်ကျယ်လှ။ ထို့ကြောင့် မင်အိုး...

အက် (ဖ်) အီးဆီ (နှစ်) •••••••••••••••••••••••••• နီကိုရဲ ကျွန်တော်အိမ်ထဲကိုပြန်ရောက်တော့ ကျွန်တော့်ဇနီး လေဒီချပ်ပြား က အက်(ဖ)အီးကပေးသွားတဲ့ မြန်မာအက်(ဖ)အီးပါတဲ့ စာမူခစာအိတ်ကို ကိုင်ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော့်ကို မြင်တော့မှ “လက်ရေးကလည်း သေးသေးလေးတွေ လှလည်း မလှဘူး” စာအိတ်ကိုကိုင်ရင်း သူ့ဘာသာသူ တစ်ယောက်တည်း ပြောသလို လုပ်ပြောနေတယ်။ ကျွန်တော် သဘောပေါက်တာပေါ့။ အက်(ဖ)အီးက လာရင် ဒီလိုစာအိတ်နဲ့ ဒီလက်ရေးနဲ့ပဲဟာကို အခုမှ အထူးအဆန်းလုပ် ပြောနေတာကို ကိုယ့်ဆရာလည်း သဘောပေါက်ရောပေါ့။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော် မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်။ ဒါကို လေဒီချပ်ပြားက လည်း သဘောပေါက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်က စာအိတ်ကို မကောက်ယူ သေးဘဲ စားပွဲပေါ်မှာ ဒီအတိုင်း တင်ထားလိုက်တယ်။ ခဏကြာတော့ သူတို့က ဘယ်ဝင်းဘက်ကနေ ထိုးဖောက်လာ ပြန်ရောခင်ဗျ။ “ဖေဖေကြီး မုန့်ဆာတယ် မုန့်ဝယ်ကျွေး” “မုန့်ဆာတယ်ဆိုတာ မရှိဘူးကွ၊ ထမင်းဆာတယ် ဆိုတာပဲ ရှိတယ်၊ မင်း မနက်ကပဲ အုန်းနို့ဆန်ပြုတ်ရော ဘိန်းမုန့်ရော စားပြီးပြီ လေကွာ၊ တော်တော့ ဟုတ်ပြီလား...” “ဪ... ပြောရဦးမယ်... ဆီ... ဆီကုန်နေတယ်...” ဒါကတော့ အလယ်တန်းက ဝင်းကို ပို့၊ ဝင်းက ထိုးဖောက်ပြီး ရှေ့ဖြတ်တင်၊ ရှေ့က ဝိုင်းပိတ်စတဲ့ ...

အက်(ဖ)အီးဆီ (တစ်) ••••••••••••••••••••••••• နီကိုရဲ အကျိုးနဲ့အကြောင်းနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ လူ့လောကကြီးမှာ အဖြစ် အပျက်တစ်ခုဟာ ဖြစ်သင့်တဲ့အတိုင်း မဖြစ်ဘဲ သူ့ဘာသာ ဖြစ်ချင်သလို ဖြစ်သွားတာကို “လွဲတယ်” လို့ လူတွေက ပြောကြ လက်ခံထားကြပါတယ်။ အဲဒီ...“လွဲတယ်” လို့ လက်ခံထားတာက ဖြစ်သင့်တဲ့အတိုင်း ဖြစ်မလာဘဲ ရလဒ်က ဖြစ်ချင်တာ ဖြစ်သွားတာကို ဆိုလိုတာပါ။ ရလဒ် မှားတယ် ဆိုပါတော့။ ဒါပေမယ့် အဲဒီရလဒ်အမှားကိုတော့ တိတိကျကျ ကြီးကို ဖြစ်ရတာပါ။ ဒါကြောင့်မို့ လွဲသွားတယ် ဆိုတာက ရလဒ်ပါ။ အဖြစ်အပျက်ကတော့ သဘာဝလည်းကျ တိကျမှုလည်း သိပ်ရှိပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ တစ်ခုခုလွဲသွားပြီဆိုရင် ဘာဖြစ်လို့ လွဲရတာလဲ ဆိုတာ သေသေချာချာလေ့လာတယ်။ ဒီလိုဖြစ်ရမှာ ဘာဖြစ်လို့ ဟိုလို ဖြစ်သွားရတာလဲဆိုတာကို ရအောင်လိုက်လေ့ရှိပါတယ်။ ကိုယ့်ဆရာလည်း သိတဲ့အတိုင်း ကျွန်တော်က ကျွန်တော်ရောက်ခဲ့တဲ့ နယ်ပယ်တွေမှာ တစ်ခုမဟုတ်တစ်ခု အမြဲလွဲနေတတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လွဲ ရင် လွဲ၊ မလွဲရင် ကျွန်တော်နဲ့ ပတ်သက်တဲ့လူတွေ လွဲတတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ ရေရှည်ပတ်သက်မယ်ဆိုရင် “ဒါလေးတစ်ခုတော့ ခွင့်လွှတ်စေချင်တယ်” လို့ ပြောရမလို ဖြစ်နေတယ်။ ကျွန်တော့်အတွက် တော့ ကိစ္စ သိပ်မရှိလှဘူးပေါ့လေ။ တစ်ခ...

7Day Daily နေ့စဉ်သတင်းစာရဲ့ Views & Opinions ကဏ္႑ထဲက ဆောင်းပါးရှင်ငါးဦးရဲ့ မျက်မှောက်ရေးရာ ဆောင်းပါးငါးပုဒ်ကို စုပေါင်းတင်ဆက်လိုက်ပါတယ်။ သတိ စနိုက်မကြော်ရ •••••••••••••••••••••••• တင်ဇာဇော် 7Day Daily Thursday, June 25, 2020 - 01:30 (ပုံစာ - စနိုက်ငှက်သည် လုံးဝကာကွယ်ထားသော တောရိုင်းတိရစ်ဆာန် ဖြစ်သည်။ ။ ဓာတ်ပုံ - နိုင်လင်း(WCS)) စနိုက်ကြော်စားရင်ထောင် ကျနိုင်တယ်ဆိုတာ သင်သိပါသလား။ စနိုက်ကြော်ဆိုလို့ လူစနိုက် ကြော်ကိုပြောတာလို့ မထင်လိုက် ပါနဲ့။ ဒီခေတ်မှာက ရည်းစားဖြတ် ခုတ်၊ ဖြတ်လုသွားတဲ့သူကိုလည်း စနိုက်ကြော်လို့ သွယ်ဝိုက်ပြီး သုံး နှုန်းလေ့ရှိတာကိုး။ အခုပြောတာ က နှုတ်သီးရှည်ရှည်၊ ချွန်ချွန်နဲ့ တကယ့် စနိုက်ငှက်ကြော်ကို ပြောတာပါ။ ခရီးသွားလာနေတဲ့ မိတ် ဆွေတွေအဖို့ ချိုးကြော်ရမယ်၊ စနိုက်ကြော်ရမယ်ဆိုပြီး အော် ရောင်းနေတာမျိုးကို ကြားဖူး၊ မြင် ဖူးကြမှာပါ။ တချို့ဆို ဘီယာလေးနဲ့တောင်တွဲပြီး မြည်းစမ်းချင် မြည်းစမ်းဖူးမှာ။ ဘုရားတွေ၊ ဈေးတွေနဲ့ လမ်းမကြီးဘေးတွေမှာ အဲဒီငှက် တွေကို အရှင်ရော၊ အသေပါ ပုံစံ မျိုးစုံနဲ့ ရောင်းနေလေ့ရှိတယ်။ ဒီ လိုရောင်းနေတာဟာ အခုမှ မဟုတ်ပါဘူး၊ အချိန်အတော်ကြာ ကတည်းက ရှိခဲ့တာပါ...