စလေ ငနော့

ပုံစံခွက်ထဲက နိုင်ငံရေးမုန်တိုင်း (၃) ဟံသာဝတီ ဦးဝင်းတင် ▪ မမေ့သူမှ မလွတ်သူသို့ ၁၉၉၅ နှစ်လယ်ပိုင်းလောက်မှာ အင်းစိန်ထောင်ထဲက ကျွန်တော်တို့ ဆီကို စားစရာ သုံးစရာပစ္စည်းတွေ တစ်ပုံတစ်ခေါင်းကြီး ရောက်လာတယ်။ တစ်ပုံတစ်ခေါင်းကြီးမှ တကယ့် တစ်ပုံတစ်ခေါင်းကြီးပါပဲ။ ပန်းသီးတွေ၊ လိမ္မော်သီးတွေ၊ ဘီစကွတ်တွေ၊ ကိတ်မုန့်တွေ၊ သကြားလုံးတွေ၊ မလိုင်လုံးတွေ၊ ခေါက်ဆွဲခြောက်တွေ၊ မုန့်ဟင်းခါးခြောက်တွေ၊ ငါးပိကြော်တွေ၊ အသားကြော်တွေ၊ မျက်နှာသုတ် ပဝါတွေ၊ ဆပ်ပြာတွေ အို စုံတကာစေ့နေတာပါပဲ။ အထုပ်အပိုးတွေကလည်း မနည်းမနောပါပဲလား။ ကျွန်တော်တို့အားလုံး ဆွေ့ဆွေ့ ခုန်ဝမ်းသာအားရဖြစ်လိုက်ကြတာ။ စားစရာတွေ၊ သုံးစရာတွေ အများကြီးရလို့ ဝမ်းသာအားရဖြစ်ရတာလည်း မှန်တာပေါ့။ ဒါထက် ပိုဝမ်းသာရတာ၊ အားရကြည်နူးဖြစ်ရတာက ကျွန်တော်တို့လို ထောင်ထဲက လူတွေကို အပြင်မှာ သတိတရ ရှိသူတွေ၊ အမှတ်တရရှိသူတွေ၊ ကရုဏာထားသူတွေ၊ သဒ္ဓါကြည်ဖြူရှိသူတွေ၊ အားပေးအားမြှောက်ပြုသူတွေ ပေါ်ပေါက်လာနေပါပကောလားဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ရင်ထဲမှာ ဆို့နင့်ပြည့်လျှမ်းတဲ့ ခံစားချက်တွေ တစ်ထွေးကြီး ပွင့်လာလို့ပါပဲ။ ထောင်ကျအကျဉ်းကျနေသူတစ်ဦးအဖို့ ကြုံတွေ့ ခံစားရတဲ့ နာကျင် ထိခိုက်မှုဆိုတာ မေးမြန်းစမ်...

ပုံစံခွက်ထဲက နိုင်ငံရေးမုန်တိုင်း (၂) ဟံသာဝတီ ဦးဝင်းတင် ▪ နှစ်ဆင့် နှစ်လွှာ နင်ငါ မိတ်ဆွေ ထောင်ထဲမှာ နင်ရယ် ငါရယ် မိတ်ဆွေလိုနေကြမယ် ဆိုတာမျိုးက လွယ်လွယ်နဲ့ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ပိတ်လှောင်ခံထားရတဲ့ဘဝ၊ ငတ်ပြတ်နေရတဲ့ဘဝ၊ အချိန်နဲ့အမျှ ခြိမ်းခြောက် ငေါက်ငမ်းခံနေရတဲ့ဘဝ၊ ကိုယ့်သူမယုံ သူ့ကိုယ်မယုံ တွေ့ကြုံဆုံကွဲတဲ့ဘဝ၊ နေ့မြင်ညပျောက် ရောက်ချင်ရာရောက်ဘဝ၊ သူဖြူရင် ငါမဲ အထင်အမြင်တွေ ကွဲတဲ့ဘဝ။ ဒီလိုဘဝမျိုးတွေမှာ သူသူငါငါ ရန်သူ ဖြစ်ဖို့သာလွယ်တယ်။ မိတ်ဆွေဖြစ်ဖို့ဆိုတာကတော့ ဝေးစွခြောက်ပါးပဲ။ နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားတွေ ဆိုတာကလည်း ထောင်ထဲမှာ နေရသူတွေ ဆိုတော့ ဒီလိုမျိုးဘဝဖြစ်စဉ်ကိုပဲ ဖြတ်သန်းနေရတာပေါ့။ နေသာသပ လေညှာက ဆိုတာမျိုး လုပ်နေလို့မရ။ သူလည်းလေ လောကီသားပေမို့ ဆိုသလို သူလည်း ထောင်သားပေမို့ ဆိုတော့ ထောင်သားဘဝကို ကြုံဆုံရင်ဆိုင်ရတာပဲပေါ့။ ၁၉၉၁ မှာ ကျွန်တော် တိုက်ဝင်းထဲက တိုက်သုံးကို ရောက်သွားတယ်။ တိုက်ခန်းလေးဘက် လေးတန် အပိတ်အကာခန်းမှာ နေရတယ်။ ဘေးအခန်းတွေဆီက ဘာသံမှမကြားရ ဘယ်သူမှမမြင်ရ။ မျိုးသိန်းတို့၊ ဝင်းလှိုင်တို့၊ ရန်အောင်တို့၊ မိုးဇော်ဦးတို့၊ ကိုကိုကြီးတို့ စတဲ့ ဒီချုပ်လူငယ်တွေရှိသတဲ့။ မင်းသားကြီးကိုအောင်လွင...

ပုံစံခွက်ထဲက နိုင်ငံရေးမုန်တိုင်း (၁) ဟံသာဝတီ ဦးဝင်းတင် ▪ စု-လွှတ်-တွေ့ ၁၉၉၃ နှစ်ဦးလောက်ကလို့ထင်တယ်။ အထူးဆောင်တိုက်-၂ မှာ ကျွန်တော် ခဏပြန်ရောက်နေ တယ်။ ကျွန်တော်က အခန်း-၂ မှာ။ ဇာဂနာက အခန်း-၁ မှာ။ ဇာဂနာက သတင်းစကားဆန်းတစ်ခုပါးတယ်။ တိုက်ရှည်(ဆယ်ခန်း တွဲ) အခန်း-၁ မှာ ရောက်နေတဲ့ ဗိုလ်ကြီးဝင်းထိန်ဆီက သတင်းစကားပါ။ ဗိုလ်ကြီးဝင်းထိန်က ပြောတယ်တဲ့။ မနေ့က ဘီလ်ရစ်ချတ်ဆန်နဲ့တွေ့ တုန်းက ထောင်ထဲမှာ နေရထိုင်ရ၊ စားရသောက်ရတဲ့ကိစ္စလောက်ပဲ သူပြောခဲ့မိတယ် တဲ့။ ဦးဝင်းတင်က “စု-လွှတ်-တွေ့ ” ကိစ္စ ပြောခဲ့တယ်ဆိုတာကြားတော့ သူ့ကိုယ်သူ အပြစ်တင်နေမိတယ်တဲ့။ အိပ်လို့တောင်မပျော်ဘူးတဲ့။ ဟုတ်တယ်။ မနေ့က ကျွန်တော်တို့ ထောင်ဘူးဝကို ခေါ်ထုတ်ခံရတယ်။ ဘူးဝက ညွှန်မှူးရုံးမှာ အမေရိကန်လွှတ်တော်အမတ် ဘီလ်ရစ်ချတ်ဆန်နဲ့တွေ့တယ်။ ဗိုလ်ကြီးဝင်းထိန်ရယ်၊ မသီတာ (စမ်းချောင်း) ရယ်။ နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားလား ဘာလားမသိရတဲ့ အခြားအကျဉ်းသားနှစ်ယောက်ရယ်၊ ကျွန်တော်ရယ်၊ စုစုပေါင်းငါးယောက်တွေ့ ခဲ့ရတာပါ။ (ဒီသတင်းကို နောက်တစ်နေ့ထုတ် အစိုးရသတင်းစာတွေမှာ ဖော်ပြခဲ့တယ်။) တစ်ယောက်ချင်းတွေ့ ရတာဆိုတော့ ဘယ်သူက ဘယ်သူ့အရင်တွေ့တယ်၊ နောက်မှတွေ့ တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် မသိဘူ...