စလေ ငနော့

သစ္စာဖောက် •••••••••••••••••• ဖိုးကျော့ (၁၃၆၃ ခု၊ ဒုတိယဝါဆိုလဆုတ် ၁၁ ရက်၊ 2001 August 15 မာယာမဂ္ဂဇင်းမှာ ထည့်သွင်းဖော်ပြဖူး တဲ့ ၀တၳုကို ထပ်မံဖော်ပြခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။) သူသည် တိတ်ဆိတ် ငြိမ်သက်နေခြင်းကိုသာ လိုလား၏။ ဆူညံခြင်းကို လုံး၀မနှစ်သက် တတ်။ သူ့နားကလည်း ပါးလွန်းသည်။ တခါတခါ သစ်တောကို လေပြင်းတိုးသံ၊ သစ်ခြောက်ရွက်များ တသဲ့သဲ့ ကြွေကျသံ၊ တောသစ်သီးလုံးများ တဖြောက်ဖြောက် ကြွေကျသံနှင့် တောတိရစၦာန်များ အော်မြည် ညည်းတွားသံတို့ကိုပင် သူ့နားက မကြားချင်။ ထို့ကြောင့်လည်း သူသည် အသံမျိုးစုံတို့ဖြင့် ဆူညံနေတတ်သော ပတ်၀န်းကျင်နှင့် အပြင်လောကကို ရှောင်နေသည်။ တိတ်ဆိတ်အေးချမ်းသော သူ့မြေအောက်ကမ်ဘာထဲ၌သာ သူ့မိသားစုနှင့်သူ အေးချမ်းဆိတ်ငြိမ်စွာ နေထိုင်လေ့ရှိသည်။ တနေ့သ၌ အစာရှာဖွေစားသောက်ရန် မြေအောက်ကမ်ဘာကျင်းထဲမှ အပြင်လောကသို့ သူ့မိသားစုနှင့်အတူ သူထွက်လာသည်။ လေနှင့်ကြွေပြီး သူ့ကျင်း၀ကို လာပိတ်နေကြသော သစ်ရွက်ခြောက်များကို ဦးစွာ ဖယ်ရှားပစ်ရသည်။ သစ်ရွက်ခြောက်များပေါ်တွင် တင်ကျန်နေ ကြသော နှင်းရည်နှင်းစက်များကို လျက်သောက်ကြလေ၏။ နှင်းရည်သောက်ယင်း သူတို့ မိသားစုသည် ဆင်ခြေလျှောအတိုင်း စမ်းပေါက်တခုနား ဆင်းလာကြသည်။ သူ့နောက...

ရတနာ ခုနစ်သွယ် (ဒုတိယပိုင်း) •••••••••••••••••••••••••••••••••••• မင်းလူ “အံမယ်.. ညည်းက မင်္ဂလာဆောင်နဲ့ မှားပြီး ရောက်လာတာလား” ဟု မေးလိုက်သဖြင့် အိုးတိုးအမ်းတမ်း ဖြစ်သွားရှာသည်။ လူကြီးက ဘယ်ညာလှည့်ကြည့်သွား၏။ တန်းစီထိုင်နေသော ဆရာဝန်များမှာ နှုတ်လည်းမဆက်ရဲ၊ ရယ်လည်းမပြရဲ၊ ပြုံးလည်းမပြရဲ၊ တည်လည်းမတည်ရဲ၊ ဘယ်လိုနေရမှန်း မသိအောင် ခွတီးခွကျ ဖြစ်နေကြ၏။ လူကြီးက ဝှီးချဲကို နောက်ပြန်ုဆုတ်ရန် အချက်ပြသည်။ စောစောက ကျော်လာခဲ့သော နေရာတွင် ရပ်ရန် လက်ပြလိုက်၏။ ထို့နောက် အသားညိုညို၊ ပိန်ခြောက်ခြောက် ဆရာဝန်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်ပြီး.. “မင်းက ဆရာဝန်တဲ့လား” ညိုပိန်ဆရာဝန်က မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး.. “ဟုတ်ပါတယ်ခင်ဗျာ” ဟု လေးလေးစားစား ဖြေသည်။ “ဆရာဝန်ဆိုပြီး လူနာလုပ်တဲ့ ငါ့ထက်တောင် ပိန်နေသေးပါလားကွ” “ပိန်တာ ဝတာက ကျန်းမာတာနဲ့ သိပ်မဆိုင်ဘူးခင်ဗျ” သူ့ကို စောဒကတက်သဖြင့် လူကြီးမျက်နှာထား တစ်မျိုးဖြစ်သွားပြီးမှ.. “ဒါနဲ့ မင်းက ဆရာဝန်ဆိုတော့ သီချင်းတွေ ဘာတွေ ဆိုသေးလား” “ခင်ဗျာ....” “သြော်.. တချို့ဆရာဝန်တွေက အဆိုတော်လည်း လုပ်သေးတယ်မဟုတ်လား၊ ဒါကြောင့်မေးတာ” “တစ်ခါတလေတော့ ဆိုပါတယ်” “တစ်ခါတလေ....” “ဟုတ်ကဲ့.. စာပေဟောပြောပွဲမှာ...

ေအာက္ပါဝတၳဳတိုကေလးဟာ ဆရာမင္းလူ ကြယ္လြန္ခါနီး ေနာက္ဆံုးေရးသြားခဲ့တဲ့ ဆရာ့ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးလက္ရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေအာင္ေတာ့ ေရးမသြားႏိုင္႐ွာပါ။ စာဖတ္သူေတြအေနနဲ႔ ဖတ္ၿပီး ႏွစ္သက္သလို ခံစားဇာတ္သိမ္းႏိုင္ေၾကာင့္ ဆရာ့သမီး ဆရာမယုယက ေျပာထားပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္တခုမွာ ေတြ႔လို႔ ယူလာပါတယ္။ ။ ငေနာ့ ရတနာ ခုႏွစ္သြယ္ (ပထမပိုင္း) •••••••••••••••••••••••••••••• မင္းလူ ေရႊႏိုင္ငံအစိုးရသည္ ျပည္သူလူထုအေပၚ တဆိတ္ အလိုလိုက္လြန္းသည္ဟု ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္က ေျပာသည္။ ယမန္ႏွစ္က စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ၁၈ ရာခိုင္ႏႈန္း ဆိုသည္မွာ ရန္ပံုေငြ ပိုမိုထည့္ဝင္ရမည္စိုးေသာေၾကာင့္ ကိန္းဂဏန္းေတြ တမင္ေလ်ာ့ျပျခင္းျဖစ္သည္ဟု ကမာၻ႔ဘဏ္က စြပ္စြဲသည္။ ဝန္ထမ္းေတြ လခတိုးေတာင္းတိုင္း ခုလို လိုက္ေလ်ာေနပါက ၾကာလွ်င္ ပို၍အတင့္ရဲၿပီး ေရာင့္တက္လာၾကလိမ့္မည္ဟု အိုင္အယ္လ္အိုက သတိေပးလာသည္။ အမ်ားအျပား ပိုလွ်ံေနေသာ အရန္ေငြေၾကးေတြကို အလဟႆ သံုးျဖဳန္းေနမယ့္အစား မိမိတို႔လို ဆင္းရဲေသာ ႏိုင္ငံမ်ားကို ကူညီေထာက္ပံ့သင့္သည္ဟု အေရွ႕ေျမာက္ဘက္ရွိ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံတစ္ခုက ေတာင္းဆိုသည္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကလည္း ဒီမိုကေရစီဆိုသည္မွာ ရပိုင္ခြင့္ေတြခ်ည္း ေတာင္းဆိုေနဖို႔ မဟု...

ေအာက္ပါဝတၳဳတိုကေလးဟာ ဆရာမင္းလူ ကြယ္လြန္ခါနီး ေနာက္ဆံုးေရးသြားခဲ့တဲ့ ဆရာ့ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးလက္ရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေအာင္ေတာ့ ေရးမသြားႏိုင္႐ွာပါ။ စာဖတ္သူေတြအေနနဲ႔ ဖတ္ၿပီး ႏွစ္သက္သလို ခံစားဇာတ္သိမ္းႏိုင္ေၾကာင့္ ဆရာ့သမီး ဆရာမယုယက ေျပာထားပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္တခုမွာ ေတြ႔လို႔ ယူလာပါတယ္။ ။ ငေနာ့ ရတနာ ခုႏွစ္သြယ္ ••••••••••••••••••••• မင္းလူ ေရႊႏိုင္ငံအစိုးရသည္ ျပည္သူလူထုအေပၚ တဆိတ္ အလိုလိုက္လြန္းသည္ဟု ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္က ေျပာသည္။ ယမန္ႏွစ္က စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ၁၈ ရာခိုင္ႏႈန္း ဆိုသည္မွာ ရန္ပံုေငြ ပိုမိုထည့္ဝင္ရမည္စိုးေသာေၾကာင့္ ကိန္းဂဏန္းေတြ တမင္ေလ်ာ့ျပျခင္းျဖစ္သည္ဟု ကမာၻ႔ဘဏ္က စြပ္စြဲသည္။ ဝန္ထမ္းေတြ လခတိုးေတာင္းတိုင္း ခုလို လိုက္ေလ်ာေနပါက ၾကာလွ်င္ ပို၍အတင့္ရဲၿပီး ေရာင့္တက္လာၾကလိမ့္မည္ဟု အိုင္အယ္လ္အိုက သတိေပးလာသည္။ အမ်ားအျပား ပိုလွ်ံေနေသာ အရန္ေငြေၾကးေတြကို အလဟႆ သံုးျဖဳန္းေနမယ့္အစား မိမိတို႔လို ဆင္းရဲေသာ ႏိုင္ငံမ်ားကို ကူညီေထာက္ပံ့သင့္သည္ဟု အေရွ႕ေျမာက္ဘက္ရွိ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံတစ္ခုက ေတာင္းဆိုသည္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကလည္း ဒီမိုကေရစီဆိုသည္မွာ ရပိုင္ခြင့္ေတြခ်ည္း ေတာင္းဆိုေနဖို႔ မဟုတ္၊ လိုက္နာေစာင့္ထိန္...