စလေ ငနော့

ဓာတ္ေလွကား ************ ေငြဇင္ေယာ္ဦး(မိုးကုတ္) ၁။ ဒီရက္ပိုင္း အတြင္း“ေရျပာအုိင္” ရြာေလးမွာ လူေျပာ မ်ားေနတာက ေဒၚသုန္႔ သတင္းပါ။ ေဒၚသုန္ ဆိုတာက တစ္ရြာလံုး မသိသူ မရွိတဲ့ ပဲျပဳတ္သည္ ႀကီးေပါ့။ “ေရျပာအိုင္”က ရြာဆိုေပမယ့္ ေတာခပ္က်က် ရြာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အိမ္ေျခႏွစ္ရာ နီးပါးေလာက္ေတာ့ ရွိမယ္။ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ေလးနဲ႔ နီးေပမယ့္ သူ႔က်ေတာ့ ေျမျပန္႔ ျဖစ္သြားၿပီမို႔ နည္းနည္းပူတယ္။ လယ္ယာ လုပ္ငန္းကို အဓိက လုပ္တယ္။ ေဒၚသုန္ကေတာ့ တစ္ကိုယ္တည္းသမားမို႔ ပင္ပန္းမယ့္ အလုပ္ေတြ ေထြလီကာလီ လုိက္လုပ္ မေနပါဘူး။ ပဲျပဳတ္ေတာင္း ေခါင္းရြက္ၿပီး တစ္မနက္ခင္း လည္ေရာင္းလိုက္တာနဲ႔ တစ္၀မ္းတစ္ခါး မပူရေတာ့ဘူးေလ။ ေရႊမ၀တ္ ႏိုင္ေပမယ့္ ထိုက္သင့္ သေလာက္ေလး လွဴႏိုင္ တန္းႏိုင္တယ္။ စားခ်င္တာေလး ေဖာေဖာသီသီ စားႏိုင္တယ္။ ေနမေကာင္း ထိုင္မသာ ျဖစ္ရင္လည္း အိမ္မွာ ေအးေအးသက္သာ နားေနလို႔ ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဒၚသုန္ က်န္းမာပါတယ္။ ေတာ္႐ံုနဲ႔ ဖ်ားခဲ နာခဲတယ္။ ႐ိုး႐ိုး ႏွာေစးေခ်ာင္း ဆိုး႐ံု ေလာက္နဲ႔ေတာ့ အလုပ္ပ်က္ မခံဘူး။ တစ္ရြာလံုးမွာ တစ္သည္တည္း ရွိတဲ့ ပဲျပဳတ္ သည္ႀကီးကို တစ္မနက္ တစ္မနက္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ထြက္၀ယ္ ေနက် ပံုမွန္ ေဖာက္သည္ေတြ ကလည္း မနည္းလွဘူး။ နိစၥဓူ၀ ရြာ႐ိ...

သတိျပဳသင့္သည့္ ျမန္မာစာလံုးေပါင္းမ်ား ****************************** ေမာင္သာႏိုး တစ္ေန႕က တစ္ရက္တည္းမွာပဲ စာလုံးေပါင္းတစ္ခုတည္း မွားတာကိုႏွစ္ေနရာမွာေတြ႕ခဲ့တယ္။ မွားတာကလည္း 'စိတ္တိုင္းၾက' ဆိုတဲ့ စကားလုံး။ ပထမတစ္ေနရာကကုန္တိုက္။ 'ပစၥည္းမ်ားကိုစိတ္တိုင္းၾက ေရာင္းခ်ေပးေနပါသည္' တဲ့။ ေကာင္တာတိုင္းမွာ ဒီစာတန္းကိုေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္တစ္ေနရာကကားေရေဆး ဆီထိုး အလုပ္႐ံု။ ရုံထိပ္မွာဧရာမ စာလုံးမည္းၾကီးေတြနဲ႕ 'လုပ္ငန္းမ်ားကိုစိတ္တိုင္းၾက ေဆာင္ရြက္ေပးေနပါသည္' တဲ့။ အဲဒီကတည္းကဒီေဆာင္းပါး ေရးဖို႕ေတးထားခဲ့တာပါ။ တကယ္ကေတာ့ကုန္တိုက္တို႕၊ ကားေရေဆးဆီထိုးတို႕ ဆိုတာက စာေပနဲ႕တိုက္႐ိုက္ဆက္စပ္ျခင္း မရွိၾကဘူးလို႕ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဝတၳဳစာအုပ္တို႕၊ မဂၢဇင္းတို႕ ဆိုတာေတြကမွ စာေပနဲ႕ တိုက္႐ိုက္ဆက္ႏြယ္ စပ္ယွက္ေနတဲ့ စာအုပ္ စာတမ္းေတြမွာ စာလုံးေပါင္းမွားၾကတယ္။ ဒါကမွအ႐ုပ္ဆိုးတာပါ။ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ေကာက္ကိုင္ၾကည့္လိုက္လို႕ မ႐ႉမလွ စာလုံးေပါင္းမွားေနတာ ေတြ႕ရရင္ ျမန္မာစာေပ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ အင္မတန္ စိတ္ဆင္းရဲရတယ္။ တစ္ခါ အဲဒီ မဂၢဇင္းမွာ ကိုယ္က အမွန္ေရးေပးလိုက္တာၾကီးကို အမွားလုပ္ထားတာ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ေသခ်င္ေစာ...

ခ်ိဳတကူးႏွင့္ ဂုဏ္ရည္မတူ  ********************* ေအာင္သင္း (လွလိုက္တာေနာ္နွင့္ ရသစာတမ္းငယ္မ်ား စာအုပ္မွ။) အတုႏွင့္ အစစ္၊ အစစ္ကို ပို၍ ျမတ္ႏိုးသင့္ၾကေပသသည္။ သို႔ေသာ္- ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕တြင္ ‘ခ်ိဳတကူး’ ဟုေခၚၾကေသာ ကုလားေလးတစ္ေယာက္ရွိသည္။ သူ႔ဘ၀၏ တစ္ပိုင္းတစ္စကို တင္ျပခ်င္ပါသည္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ၾကီးျဖစ္ပြားစဥ္အခါက ခ်ိဳတကူးသည္ ဆယ့္သံုးႏွစ္သားမွ်သာ ရွိေသးသည္။ သူ၏ဖခင္သည္ ဆံပင္ညွပ္ေသာအလုပ္ကို လုပ္၍ သူ႕မိသားစုရပ္တည္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္သူျဖစ္သည္။ သူတို႕ မိသားစုတြင္ သူ႔ဖခင္၊ သူ႔မိခင္အျပင္ အစ္ကိုတစ္ေယာက္၊ အစ္မတစ္ေယာက္ႏွင့္ သူပါဆိုလွ်င္ မိသားစု၌ ငါးေယာက္ရွိသည္။ ခ်ိဳတကူးတို႔သည္ ဟိႏၵဴလူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ စစ္ၾကီးျဖစ္၍ အိႏၵိယလူမ်ိဳးမ်ား အိႏၵိယသို႔ ျပန္ေသာအခါ သူတို႔မိသားစုသည္လည္း ကေယာင္ကတမ္းႏွင့္ အိႏၵိယသို႔ ျပနွ္ၾကရန္ ဧရာ၀တီျမစ္ေၾကာင္းမွ သေဘၤာျဖင့္ ဆန္တက္လိုက္ပါသြားၾကသည္။ သူတို႔ခရီးစဥ္မွာ သေဘၤာျဖင့္ဆန္တက္၍ ျမန္မာျပည္ အထက္ပိုင္း ေရာက္မွ အိႏၵိယျပည္ဘက္သို႔ ကုန္းေၾကာင္းကူးၾကရန္ျဖစ္သည္။ သူတို႔ လိုက္ပါသြားေသာ သေဘၤာသည္ ေနာက္ဆံုးသေဘၤာျဖစ္၍ စစ္မိန္႔လႊမ္းမိုးေသာ သေဘၤာလည္းျဖစ္သည္။ အထက္ျမန္မာျပည္ ၿမိဳ႕ၾကီးတစ္ၿမိဳ႕အေရာက္တ...

ရွက္သူ ******* ခင္ျမဇင္ ဟိုတုန္းကေလာက္ေတာ့ မရွက္တတ္ေတာ့ပါဘူး။ ေစာက ေျပာလွ်င္ သူငယ္ခ်င္း မာမာေဝက ရယ္ေလသည္။ ေစာတစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ အရွက္အေၾကာက္ ႀကီးေၾကာင္း သူတို႔ အသိဆံုးပဲ မဟုတ္လား။ ေစာ အရွက္လြန္ၿပီး ေစာခ်စ္ခဲ့ေသာ ကိုတင္စိုးႏွင့္ လြဲခဲ့ရတာလည္း ေဝ အသိပင္။ ေစာ စိတ္ထဲမွာ ကိုတင္စိုးကို က်ိတ္ၿပီး ခ်စ္ေနလိမ့္မည္လို႔ သူငယ္ခ်င္း အားလံုးက ယူဆၿပီး သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ေရွ႕မွာထားကာ ေစာမ်က္ႏွာ မထားရဲေအာင္ ေနာက္ေျပာင္ခဲ့ၾကတာေၾကာင့္ အရွက္သည္းေသာ ေစာ ကိုတင္စိုးကို ဘယ္လိုမွ လက္မခံႏိုင္ဟု ဆိုခဲ့တာ ေဝ ခုထိမေမ့ေသး။ ခုေတာ့ ေစာသည္ ကိုတင္စိုးႏွင့္ လြဲခဲ့ၿပီးေနာက္ ဘယ္လို ဖူးစာ ဆံုသြားသည္ဟု သူငယ္ခ်င္းမ်ားပင္ တိတိပပ မသိလိုက္ရဘဲ အိမ္ေထာင္က်ကာ သမီး တစ္ေယာက္ပင္ ရေနေလၿပီ။ ေစာ၏ ရွက္ေသြးလႊမ္းေသာ ပါးမို႔ရဲရဲမ်ားကို မေဝက ေအာက္ေမ့ရင္း … “မိေစာရယ္၊ နင္ မရွက္တတ္ေတာ့တာ ငါသိပါတယ္” “အိုး” မေဝ သည္လို ေျပာလိုက္မွ ေစာက ရွက္သြားရျပန္သည္။ ေစာ မ်က္လံုးကေလးမ်ားတြင္ ငယ္မူငယ္ေသြး အရိပ္ေတြ ထင္လာၿပီး … “ကိုတင္စိုးႀကီး တစ္ေယာက္လည္း မိန္းမ ရသြားၿပီတဲ့ ခင္ဗ်ာ” မေဝက ဆက္လို႔ စျပန္လွ်င္ ေစာသည္ ႏႈတ္ခမ္း စူလိုက္ၿပီး … “သူ႔ဘာသာသူ ရတာ ငါနဲ႔ ဘာ...

ပဲနဲ႕ဘဲ ******* (ပံုစာ - ျမန္မာစာအဖြဲ႕ဝင္ ဆရာႀကီး ေဒါက္တာဦးထြန္းတင့္) က်ေနာ္ငေနာ့ဟာ ၂၀၀၇ ခု ေနာက္ပိုင္း ႏွစ္အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ BBC, VOA, RFA စတဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရဒီယိုေတြက ထုတ္လႊင့္တဲ့ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ေတြကို  ပံုမွန္နားေထာင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီအထဲက ဘီဘီစီျမန္မာပိုင္းက ကိုသိမ္းျမတ္ အပတ္စဥ္ ထုတ္လႊင့္တဲ့ 'အလကၤာပုလဲပန္း' အစီအစဥ္ဟာ က်ေနာ္အႀကိဳက္ဆံုး အစီအစဥ္ တခုပါပဲ။ ျမန္မာစာ ျမန္မာစကားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သိမွတ္ေလ့လာစရာ ေျမာက္ျမားစြာကို အဲဒီအစီအစဥ္ကေန ရ႐ွိခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႀကီးဦးထြန္းတင့္ရဲ႕ နာမည္ကိုလည္း ဒီအစီအစဥ္မွာပဲ စၾကားဖူးခဲ့ပါတယ္။ ခုလည္း က်ေနာ္ ေယာင္ဝါးဝါးသာ သိထားတဲ့ ''ပဲ'' နဲ႔ ''ဘဲ'' အသံုးအေၾကာင္း ေတြ႔ရလို႔ မွ်ေဝလိုက္ပါတယ္။ ဒီစာကို ႐ွာေတြ႔ေစခဲ့တဲ့ ညီ ကို Zaw Oo ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ စပ္မိလို႔ ထည့္ေျပာရရင္ RFA ျမန္မာပိုင္းေရဒီယိုမွာ 'စာဝိုင္းေပဝိုင္း စကားဝိုင္း' အစီအစဥ္ကို အပတ္စဥ္ တင္ဆက္ေနတဲ့ ျပင္ပေဆာင္းပါး႐ွင္ 'ေမစာ' ဆိုတာ ဆရာႀကီးဦးထြန္းတင့္ရဲ႕ သမီးျဖစ္ပါတယ္။ ေအာက္ပါစာကို BBC News (ျမန္မာ) ဝက္ဘ္ဆိုဒ္ကေန ကူးယူၿပီး မူရင္းယူနီကုဒ္ေဖာင့္ေတြကို ေဇာ...

ေဘးလူေတြ ေခြးျဖစ္မသြားၾကရေအာင္ **************************** ေမာင္သာခ်ဳိ (တစ္) သမီးေရ.. ။ ေဖေဖ အလုပ္လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ တကၠသိုလ္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းေတြကို စဥ္ၿပီး ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ အခု ႏိုင္ငံျခားဘာသာ တကၠသိုလ္လို႔ အမည္ေျပာင္းထားတဲ့ ႏိုင္ငံျခား ဘာသာသိပၸံဟာလည္း တခု အပါအဝင္ပဲေပါ႔ သမီးရယ္။ အဲသည့္ ေက်ာင္းကေလးမွာက ျပင္သစ္ရယ္ ဂ်ပန္ရယ္ ရုရွရယ္ တရုတ္ရယ္ ထိုင္းရယ္ ေတာင္ကိုရီးယားရယ္ ႏိုင္ငံျခားဘာသာ သင္ေပးေနတဲ့ ဌာနေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိတယ္ သမီးရဲ့။ အဲသည့္ အထဲမွာ ေဖေဖတို႔ကလည္း ျမန္မာစာဌာနကေလး သြားဖြင့္ထားၿပီး ႏိုင္ငံျခားကေန ျမန္မာစာလာသင္တဲ့ လူမ်ဳိးျခားေတြကို သင္ေပးေနခဲ့ရတယ္ေပါ႔။ ေဖေဖ အဲသည့္ေက်ာင္းမွာ အေတာ္ၾကာၾကာကေလးကို အလုပ္လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲသည့္ ႏိုင္ငံျခား ဘာသာ သိပၸံမွာ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရတဲ့ ႏွစ္ကာလေတြအတြင္း ေဖေဖႀကံဳခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ကေလး တခုကိုျဖင့္ ခုထိတိုင္ေအာင္ပဲ ရင္ထဲမွာ စြဲထင္ေနဆဲပါပဲ သမီးရယ္။ ဟုတ္တယ္ ေဖေဖ အပါအဝင္ ေဖေဖတို႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အခ်ဳိ႕ကို ေခြးျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ေလ။ သည္တခါေတာ့ အဲသည့္ အေၾကာင္းကိုပဲ သမီးကို ျပန္ေျပာျပရင္ ေကာင္းမယ္လို႔ ေဖေဖ စဥ္းစားလိုက္မိတယ္။ (ႏွစ္) အခု သမီးကို ေဖေဖ ေျပာျပမယ့္ အျဖစ္အပ်က္က...

အေၾကြးႏွင့္ အေတြး **************** ေငြဇင္ေယာ္ဦး(မိုးကုတ္) တံခါး၀မွ ေသာ့ ခေလာက္ကိုၾကည့္ၿပီး “ဒီတစ္ခါလည္း ေနာက္က်သြားျပန္ ပဟ”ဟု မခ်င့္မရဲ ေတြးမိ လိုက္သူက ကုိျမတ္သူပဲ ျဖစ္ေလသည္။ ဒါေတာင္ မမီလိုက္မွာ စိုး၍အိပ္ရာမွ ႏိုးႏိုးခ်င္း ထမင္းပင္ မစားအား ေသးဘဲ အေျပးအလႊား ထလာခဲ့ျခင္းပင္။ မေန႔ညကလည္း ျပန္လာႏိုး ျပန္လာႏိုးႏွင့္ တံခါးပိတ္ထားသည့္ ျခံေရွ႕ ဆုိင္ကယ္ရပ္ၿပီး ထိုင္ေစာင့္သည့္မုိ႔ ပတ္၀န္းက်င္ကပင္ ဘာပါလိမ့္ဟု စူးစမ္း ၾကည့္ျခင္း ခံရေသးသည္။ ဖိုးေရႊေသာင္းထြန္းတို႔ လင္မယားက ေပၚမလာ။ ၾကာေတာ့ ဗိုက္ကလည္း ဆာ၊ ေညာင္းကလည္း ေညာင္းလာသည္ႏွင့္ “ျပန္လာရင္ သူတုိ႔ကို ျမတ္သူလာသြား ေသးတယ္လို႔ ေျပာေပပါဗ်ာ” ဟု နံေဘးအိမ္ကို အက်ဳိးအေၾကာင္း ေျပာျပ မွာထားၿပီး ျပန္လာခဲ့ရသည္။ ထမင္း စားၿပီး တစ္ေခါက္ျပန္ထပ္ သြားရဦးမလား စိတ္ကူး ေသးေသာ္လည္း ဇနီးသည္ မေမနီက “မိုးလည္း ခ်ဳပ္ပါၿပီ။ မနက္မွ ေစာေစာ ထသြားပါလား” ဟု တားသျဖင့္ ျပန္မလာ ျဖစ္လိုက္ေတာ့။ တြက္ၾကည့္ေတာ့ ရစရာ အေႂကြးထဲ ဆုိင္ကယ္ ဓာတ္ဆီဖိုး ထပ္ေပါင္းလွ်င္ပင္ မနည္းေတာ့ပါေခ်။ ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ သြားလုိက္ျပန္ လိုက္လုပ္ေနရသည္မွာ ယခု တစ္ေခါက္ႏွင့္ ေပါင္းလွ်င္ ဆယ္ေခါက္ ေလာက္ေတာင္ ရိွၿပီထင္သ...